EBÛ MÂDî’NİN BAZI ŞİİRLERİNE DİNİ TEPKİLER

ÔÇÚÑÇä æÞÕíÏÊÇä

 

1.  ÇáÎáæÏ:  áÅíáíÇ ÃÈí ãÇÖí

 

 

ÛóáöØó ÇáÞóÇÆöÜáõ ÈöÃäóÇ ÎóÇáöÏõæä      ßõáøäóÇ ÈóÚÜÏó ÇáÑøóÏóì åóìøõ Èúäõ ÈóÜíø

 

 

áóæú ÚóÑóÝúäóÇ ãóÇ ÇáøóÐöí ÞóÜÈúáó ÇáúæõÌÜõæÏ

 

 

áóÚóÑóÝúäóÇ ãóÇ ÇáøóÐöí ÈóÚúÜÏó ÇáúÝóäóÜÜÜÇÁ



 

äÍúÜäõ áóæú ßõÜäøóÇ "ßóãóÇ ÞóÇáõæÇ" äóÜÚõæÏú

 

 

áãú ÊóóÎóÜÜÝú ÃóäúÝõÓõäóÇ ÑóíúÈó ÇáúÞóÜÖóÇÁ

 

 

 

ÅöäøóãóÇ ÇáúÞÜÜÜÜæúáõ ÈöÃóäøóÇ áöáúÎõÜáõæÏú

 

 

 

ÝößúÜÑóÉñ ÃõæúÌóÏåóÜÜÇ ÍõÜÈøõ ÇáúÈóÞÇÁ

 

äóÚúÔõÜÞõ ÇáúÈõÞúúÜíóÇ áÃóäøóÇ ÒóÇÆöáõæä      æóÇáÃóãóÇäöí ÍóíøóÉñ Ýöí ßõÜáøö Íóíø

 

 

 

 

ÒóÚóãõæÇ ÇáÃóÑúæóÇÍó ÊóÈÞÜì ÓóÜÑúãóÜÏóÇ

 

 

ÎóÏóÚõæäóÇ...  äóÍúäõ æóÇáÔøóãúÚõ ÓóÜæóÇÁú

 

 

íóáúÈóÜÜËõ ÇáäøõÜÜæÑõ ÈöåóÇ ãõÊøóÜÞöÜÏóÇ



 

ÝóÅöÐóÇ ãóÇ ÇÍúÜÊóÑóÞóÊú ÈóÇÏó ÇáÖøöíóÜÜÇÁú

 

 

Ãóíúäó ßóÇäó ÇáäøõÜÜæÑõ¿ Ãóäøóì æõÌöÜÜÏóÇ¿

 

 

ßóíúÝó æóáøóì ÚÜöäúÜÏóãóÇ ÒóÇáó ÇáúÈöäóÜÇÁú¿

 

ÔóãúÚóÊöí ÝöíåóÜÇ áöØõÜáÇøóÈö ÇáúíóÞöíä      ÂíóÉñ ÊóÏúÝóÚõ ÚóäúåõÜãú ßõáøó Ûóíø ú

 

 

 

 

áóíúÓóÊö ÇáÑøõæÍõ Óöæì åóÜÜÐÇ ÇáÌóÓóÏú

 

 

ãóÚóåõ ÌóÜÇÁóÊú æóãÜóÚóÜåõ ÊóÜÑúÌöÜÚõ

 

 

áóãú Êóßõäú ãóæúÌõÜæÏóÉð ÞóÈúÜáó æõÌöÜÜÏú

 

 

æóáöÜåÐóÇ ÍöÜíäó íóãúÜÜÖöí ÊóÜÊúÈóÜÚõ

 

 

 

 

Ýóãöäó ÇáÒøõæÑö ÇáúãõÜÜæóÔøóì æóÇáúÝóäóÜÜÏú


 

 

 

ÞóÜæúáõäóÇ: ÇáÃóÑúæóÇÍõ áóíúÓóÊú ÊõÜÕúÜÑóÚõ

 

ÊóáúÈóËõ ÇáÃóÝúíóÜÇÁõ ãóÇ ÏóÇãó ÇáúÛõÕõæäõ    ÝóÅöÐóÇ ãóÇ ÐóåóÈóÊú áóãú íóÈÜÞó ÝóÜíø

 

 

 

 

áóæú Êóßõæäõ ÇáÑøõæÍõ ãóÇ áÇ íóÖúãóÜÜÍöáú

 

 

ãóÇ ÌóÒöÚúäóÇ ßõáøóãóÇ ÌöÓúÜãñ åóãóÜÜÜÏú

 

 

áóæú Êóßõæäõ ÇáÑøõæÍõ  ÌöÓúÜÜãÇð ãõÓúÊóÞöáú

 

 

áóÜÑóÂåóÇ ãóäú íóÑóì åóÐÇ ÇáúÜÌóÓóÜÜÏú

 

 

ßõáøõ ãóÇ Ýöí ÇáÃóÑúÖö ãöäú ÚóÜíúäò æóÙöÜáú

 

 

ÓóæÝó íóäúÜÍóáøõ ßóãóÇ ÇäúÍóáøó ÇáÜÒøóÈóÜÏú

 

æóáóÆöäú ÕóÜÍøó ÈöÃóäøóÇ ãõäúÔóÜÑõæä     ÌóÇÒó Ãóäú íóÚúÞõÈó ÐóÇßó ÇáäøóÔúÑó Øóíø

 

 

 

 

áóíúÊó ãóäú ÞóÜÇáó ÈÃóäøóÇ ßóÇáÜÒøõåõÜÜæÑú

 

 

ÎóÈøóÜÜÑõæäóÇ Ãóíúäó ÊóãúÖöí ÇáÜÑøóÇÆöÜÍóÉú

 

 

ÃóÊõÜÑóì ÊóÈúÞóì ßóÃóáúÜÍóÜÇäö ÇáÏøõåõÜæÑú

 

 

Ãóãú ÊóáÇÔóì ãöËúÜáó ÕóæúÊö ÇáäøóÇÆöÜÍóÜÉú

 

 

áóíúÊó ÔöÜÚúÑöí Ãóíøõ ÎõÜáúÏò ááúÈõÜÐõæÑú

 

 

ÈóÚúÏó Ãóäú ÊõÜáúÞóì ÈöäóÜÜÜÇÑò áÇÝöÍÜóÉú

 

Þõáú áöãóäú íóÎúÈöØõ Ýöí áóíúáö ÇáÙøõäõæäú     áóíúÓó ÈóÚúÏó ÇáãóæúÊö áöáÙóøÇãöÆ Ñöíøú

 

 

 

 

ãöËúáóÜãóÇ íóÐúåóÜÈõ áóÜæúäõ ÇáúæóÑóÞóÜÜÉú

 

 

ÚöäúÜÏóãóÇ ÊóíúÈóÓõ Ýöí ÇáÃóÑúÖö ÇáÃõÕõæáú

 

 

ãöËúáóãóÇ íõÝúÞóÜÜÏõ áóæúäõ ÇáúÜÍóÏóÞóÜÜÉú

 

 

Íööíäó ÃõÞúÖöí¡ åóßóÜÜÐÇ äóÝúÓöí ÊóÒõæáú

 

 

ßóÊóáÇÔöí ÇáÔøóãúÚóÉö ÇáúãõÍúÊóÜóÑöÞóÜÜÜÉú

 

 

ÊóÊóáÇÔóì ÈóÜíúÜäó ÖöÍúÜßò æóÚóÜæöíáú

 

ÃóäóÇ ÈóÚúÏó ÇáúãóæúÊö ÔóíúÆÇð áÇ Ãóßõæäú    ÍóíúËõ Ãóäøöí áóãú Ãóßõäú ãöäú ÞóÈúÜáõ Ôóí

 

 

 

 

Åöíåö ÃóÈúäóÇÁó ÇáËøóÑóì äóÓúÜÜáó ÇáúÜÞõÑõæÏú

 

 

ÚóáøöáõÜæÇ ÃóäúÝõÓóÜßõãú ÈöÇáÜÊøõÜÑøóåóÜÇÊú

 

 

ÅáúÈóÓõæÇ Ýöí ÕóÍúæöößãú ËóæúÈó ÇáÌõÜãõæÏú

 

 

æóÇÍúáõãõæÇ Ýöí äóæúãöÜßõãú ÈóÇáúãõÚúÌöÒóÇÊú

 

 

ÝóÓóíóÃúÊöí ÒóãóÜÜÜÜäñ ÛóíúÑ ÈóÚöíÜÜÏú

 

 

ÊóÜÊóÜåóÜÇÏóì ÈóíúäóÜßõãú Ýöíåö ÃóíóÜÇÊú

 

æóíóÍöáøõ Çááøóåõ Ýöí ãóÜÇÁò æóØöíÜäú       ÝóíóÑóÇåõ ÇáÔøóíúÎõ æÇáÔøóÜÇÈøõ ÇáÃóÍóíø

 

 

Sonsuzluk (Eternity)

  

Poem: Ilia Abu Madhi

Translation to Turkish: Dr. Kenan Demirayak

 

 

Hata etmiştir ebedi olduğumuzu söyleyen

Yok olup gideceğiz hepimiz, öldükten sonra

 

Eğer bilseydik biz var olmadan önce ne olduğunu

Bilirdik yok olduktan sonra da ne olacağını

Eğer, söyledikleri gibi, dönecek olsaydık

Korkmazdı ruhlarımız kader şüphesinden

Ebedî olduğumuzun iddia edilmesi

Bir iddiadır ancak, sonsuzluk arzusunun yarattığı.

Sonsuzluğu severiz yok olacağımız için

Arzular dipdiridir çünkü her canlıda

 

Ruhların ebedi olduğunu iddia ettiler de

Aldattılar bizi… Oysa ha bir mum ha biz.

Mum var oldukça alev ışıldar

Tükenince mum kayboluverir ışık,

Peki neredeydi ışık? Nerede bulunur?

Nasıl yok olup gitti yıkılınca bina?

Bir rehber vardır mumumda, gerçeği arayanlara

Kendilerinden her yanlışlığı gideren

 

Şu bedenden başkası değildir ruh

Onunla gelip onunla gidecek olan.

O yoktu  beden var olmadan önce

Bunun için ardından gidecek o da giderken.

Yaldızlı bir yalandır öyleyse

“Ruhlar ölmez” dememiz.

Dallar var oldukça vardır gölgeler

Gölge mi kalır dallar gittikten sonra?

 

Eğer yok olmayan bir şey olsaydı ruh

Ürpermezdik her bir beden söndüğünde.

Bağımsız bir varlık olsaydı eğer ruh

Görürdü onu bu bedeni de gören.

Yeryüzünde var olan pınar da gölge de

Yok olup gidecektir köpüğün söndüğü gibi.

Eğer doğru olsaydı yeniden diriltileceğimiz

Yeni bir sırrın takip etmesi gerekirdi bu dirilişi

 

Bizim çiçekler gibi olduğumuzu söyleyenler

Keşke haber verselerdi kokunun nereye gittiğini

Acaba kalıyor mu asırların şarkısı gibi

Yoksa kaybolup gidiyor mu ağlayanın sesi gibi?

Keşke bilebilseydim nasıl ebediliği olur

Yakıcı ateşe atıldıktan sonra tohumların?

Söyle zanların gecesinde el yordamı yürüyenlere:

Ölümden sonra yok susayanlar için suya kanmak.

 

Yaprağın renginin solduğu gibi

Toprağın içinde kökler kuruduğunda

Gözbebeğinin renginin de yok oluşu gibi,öldüğümde

Ruhum da işte öylece yok olacak

Yanan mumun yok olduğu gibi,

Gülüş ve çığlık arasında.

“Olmamış” bir şey olacağım öldükten sonra

Sanki önceden hiçbir şeymiş gibi.

 

Haydi bakalım, toprağın oğulları, maymunların nesli,

Bağlayın ümitlerinizi boş şeylere,

Ve giyin uyanıklığınızda donukluk elbisesini,

Ve mucizeler düşleyin uykularınızda,

Yakın bir zaman gelecek oysa,

İçinde, delillerin aranızda salınıp gezeceği,

            Ve tanrının su ve çamurun içine gireceği

            Ve yaşayan yaşlı ve gençlerin onu göreceği.


 

 

2. ÎáæÏ áÇ Ôßø Ýíå: áÑÈíÚ ÇáÓÚíÏ ÚÈÏÇáÍáíã ÑÏøðÇ Úáì ÃÈí ãÇÖí

 

ÃóíøõåóÜÇ ÇáúÍóÇÆöÑõ! ÅöäøóÜÇ ÎóÇáöÜÏõæäú     ÈóÚúÜÏó ãóæúÊò ÓóæúÝó äóÍúíóÇ íóÇ ÃõÎóÜíø

 

 

 

 

 

ÑóÇÍó íóåúÐöí¡ ßóíúÝó ÈóÚúËöí ãöäú ÎõãõÜæÏú

 

 

æóÞöíóÇãöí áöÎõáõÜÜæÏò ãöäú ÝóäóÜÜÇÁú¿!

 

 

ÞõáúÊõ: Ôóßñ íóÇ ÕóÏöíÞöí Ãóãú ÌõÍõæÏú¿!

 

 

æóÓõÜÄóÇáñ Ãóãú ÌöÜÜÏóÇáñ æóãöÜÑóÇÁú¿!

 

 

åóÐöåö ÇáÂíóÜÇÊõ Ýöí ßõÜáøö ÇáæõÌõÜæÏú

 

 

äóÇØöÞóÜÜÇÊñ áöáÅáóÜÜåö ÈöÇáËøóäóÜÜÇÁú

 

ÎóÜÇáöÞñ Åöäú ÔóÜÇÁó ÃóãúÑðÇ Óóíóßõæäú     áóíúÓó áõÛúÜÒðÇ ÅöäøóÜåõ ÇáúÍóÞøõ ÇáúÌóÜáöíø

 

 

 

 

åóÜÐöåö ÇáÃóÑúæóÇÍõ ÊóÈúÜÜÞóì ÓóÜÑúãóÏóÇ

 

 

ÞóÏú ÈóÑóÇåóÇ Çááåõ ÈóÏúÁðÇ Ýöí ÇáÓøóãóÜÜÜÇÁú

 

 

Ëõãøó ÍóáøóÜÜÊú Ýöí ÌóäöÜíäò ÃõæÌöÜÏóÇ

 

 

áöÍóíóÜÜÇÉò ÝóÜæúÞó ÃóÑúÖò æóåóÜÜæóÇÁú

 

 

Ëõãøó æóáøóÜÊú ÚöäúÜÏó ãóÜæúÊò ÍõÜÏøöÏóÇ

 

 

Ëõãøó ÚóÜæúÏñ íóÜæúãó ÈóÚúÜËò áöáúÌóÜÒóÇÁú

 

áÇ ÊóÓóáúäöí ßóíúÝó ÐóÇ ÇáúÈóÚúËõ íóßõæäú      Óóáú ÌóäöíäðÇ áóãú íóßõäú Ýöí ÇáÃóÕúáö Ôóíø

 

 

 

 

æóÊóÃóãøóÜÜÜáú ÃóãúÜÑó ÐóíøóÜÇßó ÇáúÌóÓóÏú

 

 

Ýöí ÙóÜÜáÇãò æóãóÖöíÜÞò íóÜÜÑúÊóÚõ

 

 

ÝöíÜåö ÞóáúÜÜÈñ æóÚõÜÑõæÞñ æóßóÈöÜÏú

 

 

ßóíúÝó ÌóÇÁóÊú Ãóíúäó ßóÇäóÊú ÊõÕÜúäóÚõ¿!

 

 

íóÇ áóåóÇ ãöäú ÂíóÜÜÉò íóÜÜæúãó æõáöÜÜÏú

 

 

ßóÜÜãú ÏóáöíÜáò ÈöíóÞöÜíäò íóÜÓúÜØóÚõ

 

ãóÜäú ÈóÜÑóÇäóÇ¡ ÃóãúÑõåõ ßóÇÝñ æóäÜõæäú     ÞóÇÏöÑñ íóÈúÚóÜËõ ãóäú Ýöí ÇáÊøõÑúÈö Íóíø

 

 

 

 

Íöíäó äóãúÖöí.. ÑõæÍõäóÇ áÇ ÊóÖúÜãóÍöáú

 

 

ÅöäøóãóÇ ÞóÏú ÝóÇÑóÞóÜÊú ÓöÌúÜäó ÇáúÌóÓóÜÏú

 

 

æóÓóÑóÊú ÕóæúÈó ÇáÃóÚóÇáí Ýöí ÚóÌóÜáú 

 

 

ÑóæúÍõ ÑóíúÍóÜÜÇäò ÍöãóÜÇåóÇ¡ Ãóæú ßóãóÏú

 

 

Ëõãøó ÎóáúÜÞñ ÂÎóÜÜÑõ íóÜæúãó ÇáúÜæóÌóáú

 

 

ÚóÇÏóÊö ÇáÑøõæÍõ áöÎõáúÜÏò ÞóÜÏú æõÚöÜÏú

 

ÞóÑøóÈó ÇáúÎõáúÏó áóäóÇ ÑóíúÜÈõ ÇáúãóäõÜæäú     ÈóÜÑúÒóÎñ ËõÜãøó äõÔõæÑñ ÈóÚúÜÏó ØÜóíø

 

 

 

 

áóíúÓó æóåúãðÇ ãóÇ ÓóäóáúÞóì Ýöí ÇáÞõÈÜõæÑú

 

 

ãöäú äóÚöÜíãò áöáäøõÝõæÓö ÇáÕøóÜÜÜÇáöÍóåú

 

 

áóíúÓó ÙõáúÜãðÇ Ãóäú ÊõäóÍøóì Úóäú ÓÜõÑõæÑú

 

 

Ãóíøõ äóÝúÜÓò Úóäú åõÜÜÏóÇåóÇ ÌóÇãöÍóåú

 

 

Åöäøó ÑóÈøó ÇáúÜßóæúäö ÍóÇÔóÜÇåõ íóÌõÜæÑú

 

 

ÞóÏú æóÞÜóì ÇáÃóÈúÜÑóÇÑó äóÜÇÑðÇ áÇóÝöÜÍóåú

 

Þõáú áöãóäú íóÎúÈöØõ Ýöí áóíúáö ÇáÙøõäõæäú     Åöäøó ÈóÚúÜÏó ÇáúãóÜæúÊö ááÙøóÇãöÜÜÆö Ñöíø

 

 

 

 

ÌóÇÍöÜÏñ ÈóÜËøó ÇáÞóÜæóÇÝöí ÃóÑóÞóÜÜåú

 

 

ÚóÞúáõåõ ãóÇ Èóíúäó ÃóæúåóÜÇãò íóÌõÜÜÜæáú

 

 

ÓóÜÇÞó ÅöÈúáöíÜÓõ ÅöáóíúÜÜåö äóÒóÞóÜÜåú

 

 

Åöäøó ÅöÈúáöÜÜÜíÓó ÚóÜÏõæñ áöáúÚõÞõÜæáú

 

 

íóÇ ÕóÜÏöíÞöí ßóíúÝó ÊóÚúÜãóì ÇáúÍóÏóÞóåú

 

 

Úóäú æõÌõÜÜæÏò áÅöáÜåò áóäú íóÜÒõæáú¿!

 

ÎóÜÇáöÞõ ÇáäøóÇÓö åóÏóÇåõÜãú ÈöÇáúíóÞöÜíäú     áóæú ÃóÑóÇÏõæÇ¡ áóæóÞÜóÇåõã ßõÜáøó ÛóÜíø

 

 

 

 

ÈóíúÏó Ãóäøó ÇáúÈóÚúÜÖó ÞóÏú ÎóÜÇäó ÇáúÚõåõæÏú

 

 

æóÊóäóÇÓóì ãõÚúÌöÜÜÜÒóÇÊò äóÇØöÞóÜÇÊú

 

 

ÚóäóÊö ÇáÃóÑúæóÇÍõ æóÇáúÌóãúÜÚõ ÔõåõÜæÏú

 

 

æóÚóÜÊóÊú ãöäúåóÇ äõÜÝõæÓñ ÌóÇÍöÜÏóÇÊú

 

 

íóÇ ÕóÏöíÞöí åóáú Åöáóì ÇáúÍóÜÞøö ÊóÚõæÏú¿!

 

 

æóÊóÒõæáõ ÇáÔøõÈõåóÜÇÊõ ÇáúãõÙúáöÜÜãóÇÊú

 

íÇó ÕóÏöíÞöí ÞõáúÜÊõ ÍóÞøóÜÇ áÇ íóåõæäú     ÞÜóÏú åóÏóÇäöí ÇáäøõÜæÑó ÊóÝúßöíÑñ Óóæöíø

 

 

 

Şüphesiz Sonsuzluk (Doubtless Eternity)

 

Poem: Dr. Rebî es-Sa’îd Abdulhalîm

Translation to Turkish: Dr. Kenan Demirayak

 

 

 

Ey şaşkın! Ebediyiz biz,

Öldükten sonra da yaşayacağız, zavallı kardeşim.

 

Saçmalamaya başladı, nasıl olur dirilişim, bozulduktan

Ve ayağa kalkışım, sonsuzluk için, yokluktan sonra?

Dedim ki: Bir şüphe mi bu, dostum, yoksa inkar mı?

Bir soru mu, yoksa bir kavga ve tartışma mı?

Bütün varlık içindeki şu deliller

Haykırıyor, Tanrıyı överek.

            Bir yaratıcıdır o, dilerse bir işi olacaktır,

            Bir bilmece değildir o, apaçık bir gerçek.

 

Ebedi kalacaktır bu ruhlar,

Yaratmıştır onu tanrı başlangıçta gökyüzünde,

Sonra girmiştir cenine, yaratılan,

Bir hayat için, yeryüzünde ve havada.

Sonra gitmiştir, belirlenen bir ölümle,

Dönüş vardır sonra, diriliş gününde, ödül için.

            Bana sorma nasıl olduğunu bu dirilişin,

            Cenine sor, aslında bir şey olmayan.

 

Düşün bir kere şu bedenin işini,

Beslenir karanlıkta ve bir boğazda,

Vardır içinde bir yürek, damarlar ve akciğer,

Nasıl geldi ve nerede yapıldı?

Ve nasıl bir delildir o, doğduğu gün,

Ve nice şüphesiz deliller vardır doğan.

            İşi “ol” demektir bizi yaratanın,

            Gücü yeter topraktakini canlı olarak diriltmeye.

 

Silinip gitmez ruhumuz, geçip gittiğimizde,

Sadece terk eder beden hapishanesini,

Ve uçup gider yükseklere, aceleyle,

Fesleğen kokusuyla doludur dinlendiği yer, ya da keder,

Sonra başka bir yaratılış var, korku gününde,

Ve geri döner ruh, vaat edilen ebedilik için.

            Ebediliği yaklaştırmıştır bize, ölüm şüphesi,

            Bir berzah, sonra da diriliş, bir bekleyişin ardından.

 

Bir kuruntu değildir, kabirde karşılaşacağımız şeyler,

Salih ruhlar için nimetler  var,

Bir zulüm değildir mahrum bırakılması sevinçten,

Hak yolundan ayrılan bir ruhun.

Uzaktır çünkü alemlerin rabbi, zulmetmekten,

Ve sakındırmıştır insanları yakıcı ateşten.

            Söyle zanların gecesinde el yordamıyla yol arayana,

            Suya kanmak vardır susamış için, ölümden sonra.

 

Ey uykusunu şiir dizelerinin kaçırdığı inkarcı,

Aklı kuruntular arasında dolaşan,

Kendisine sabırsızlığı verdiği, İblis’in,

İblis düşmanıdır akılların,

Dostum, nasıl görmez göz bebeği,

Yok olmayan bir tanrının varlığını?

            Kesin olanı göstermiştir insanların yaratıcısı,

            Korur onları her türlü sapıklıktan, eğer isterlerse.

 

Bazıları ihanet etti anlaşmalara, ne yazık ki,

Ve unutmuş göründü konuşan mucizeleri,

Boyun eğmişti ruhlar herkesin huzurunda,

Ve isyan etti buna inkarcı nefisler.

Artık hakka dönecek misin, dostum

Ve gidecek mi karanlık şüphelerin?

            Önemli bir gerçeği dile getirdim, dostum,

            Beni götürdü aydınlığa, dosdoğru düşünce.

Back to Other Turkish Translation

Back to Home Page